Bhagavad Gītā, Hinduizm’deki en önemli kutsal kitaplardan biridir.
İçeriği: Prens Arjuna savaş meydanında akrabalarıyla savaşmayı reddeder. Bunun üzerine ilahi Krishna, yoga yoluyla kendisini bencillikten ve arzulardan kurtarmasını tavsiye eder.
Krishna’nın öğretisi: Tanrı sevgisini, eylemlerinin tek rehberi yapan kişi, suçlu olmadan da öldürebilir. Kendini gene-doğuş döngüsünden kurtarır ve Krishna’ya yükselir.
Bhagavad Gītā, MÖ 200 ila MS 300 yılları arasında yazılmıştır ve çok daha eskilere giden dini gelenekleri birbirleriyle kaynaştırıyor. Budizm’in aksine, Gītā dünyadan feragat etmeyi değil, ben’siz ve kasıtsız eylemi talep eder. İncil’den sonra, Bhagavad Gīta dünya edebiyatında en çok çevrilen eserdir. Gītā, çoklu kaynakları nedeniyle çelişkilidir. Krishna, Arjuna’yı savaşmaya çağırır, ancak başka yerlerde şiddetsizliğin bir erdem olduğunu söyler. Mahatma Gandhi pasif direniş yolunu Gīta ‘dan aldı. Gīta ‘nın içerdiği savaş çağrısını bir alegori olarak yorumladı. 1960’larda hippiler Gītā’yı kendini gerçekleştirmenin incili olarak kabul ettiler.
”Kederlenilmemesi gerekenler için kederleniyorsun ve bilgelik sözleri söylüyorsun. Bilge olanlar ne yaşayanlar için ne de ölüler için kederlenmezler!”
Bhagavat Gita – Krişna/Arjuna diyaloğundan