Dünyaya, herhangi bir şeye veya kişiye bağlanmamayı öğrenmek ve uygulamak özverili bir çalışma, esaslı bir istek gerektirir. Ruhani metotların ve yolların günümüzde moda gibi olması daha çok insanın kurtuluşu veya aydınlanmayı ya da dönüşümü aradığını ifade etmiyor. Daha ziyade, egonun spritüelleşme konusunda oldukça başarılı olduğunun kanıtı olarak görülebilir. İnsan, konforlu yaşamından, sahip olduklarından ve kişisel hedeflerinden vazgeçmeden ruhani bilgileri kişiliğini süslemek için kullanmakta oldukça usta oldu.
Bağlanmama sanatı, yansıtılan değerlerin, örneğin, kâr ya da ün elde etme gibi beklentilerin çekiciliğinden özgürleşmeyi sağlar. Mucizeler Kursu’nun uygulamaları sayesinde dünyanın bize sunduğu çekiciliğe veya tiksintiye karşı vardığımız korkusuz bir tarafsızlık, yaşamdan keyif alma olasılığını açar, çünkü deneyimlerimizde yaşam “altın hapishaneden” daha çok bir “oyuna” benzer. Bu, Tao’nun öğretisiyle aynıdır. Tao, yaşam nehrinden ne medet ummayı ne de ona karşı direnmeyi öğretir. Bu şekilde hayat zahmetsizce ilerler ve varoluş hoş, koşulsuz ve kaygısızdır. Assisli Aziz Francis zamanında “dünyayı gevşek bir giysi gibi giymek” ifadesiyle tam da bunu kastetti.
