Bir arkadaşımız soruyor:
İlaç kulanmak veya kullanmamak konusunu anlamadım. Beden gerçek değilse maddesel ilaçların da bir anlamı yok. O halde ilaç alalım mı almayalım mı?
Cevap:
Mesele, ilaç almak veya almamak değil. Mesele, ilacın şifasına inanmak veya inanmamak. Tüm şifa içimizde, zihnimizde, bilincimizde. İlaç, zihnin kapalı olduğu şartlarda destek olabilir. Mucizeler Kursu’nda İsa şöyle diyor:
“İnsanların fiziksel hastalıklar için çare olarak kabul ettikleri tüm maddi ilaçlar, yalnızca sihirli ilkelerin yeniden teyit edilmesidir. Vücudun, kendi hastalığını yarattığına inanmak ilk hata düzeyiydi. Yaratıcı olmayan yollarla onu iyileştirmeye çalışmak ikinci hatadır. Ancak bundan, çok zayıf olan düzeltici araçların kötü olduğu sonucu çıkmaz. Bazen bir hastalık zihni o denli sıkı kontrol altına almıştır ki, kişiyi barışa erme için erişilemez kılar. Bu durumda, dışsal bir şeye geçici bir iyileştirici etki vererek, bedene ve zihne uzlaşmacı bir yaklaşım kullanmak mantıklı olabilir.”
Mucizeler Kursu OE, 2.III.57-Çeviri: Bengü Aydoğdu