Korona süreci çoğumuzu ister istemez yaşamlarımızı, toplumu ve ilişkilerimizi sorgulamaya yöneltiyor. İnsan, bireysel ve toplumsal sorunlar için sebebi genellikle dışarıda arar, toplumsal, aile ve özel ilişkilerindeki yerini başkalarını suçlamakla belirler. Bunu inkâr etmenin bir anlamı yok. Aramızdaki kendini “en spritüel” diye tanımlayanlar bile yeri gelir, başkalarına parmak göstererek onlara suçu, kabahati ve sorumluluğu yüklerler, egosal düşüncelerle karmaşa yaratırlar. Medyatik ve kendini spritüel lider olarak tanımlayan birçok insanın bu tür saçmalıklarına tanık oldum.
Benim açımdan bir kriz, hele tüm dünyayı etkisi altına almış korona krizi gibi olanı, her birimiz için bir büyüteç gibidir. Bu tür kriz toplumlarda, ilişkilerde ve bireylerde hâlihazırda içkin olanı güçlendirir. “İyi” daha iyi olur, “kötü” daha kötü olur. Dolayısıyla bugünlerde, kendimizi uyanık bir dikkatle izlemek içkin olanları dosdoğru görmemizi sağlayabilir.
